In de kijker

De Fonteintjes

De Fonteintjes zijn gekend als een reeks waardevolle duinvalleien gelegen tussen Blankenberge en Zeebrugge. Ze vormen een lange, smalle strook met een oppervlakte van 20 ha tussen de zeereepduinen en de kustbaan. Van oorsprong zijn het eigenlijk geen duinvalleien – die ontstaan door uitwaaien van zand – maar door de mens in het begin van de 15e eeuw gemaakte inlagen. Pas later, tegelijkertijd met de aangroei van de zeereepduinen, ontstonden hier de natte biotopen met de typische en waardevolle vegetaties van de echte duinvalleien.

Hoe ze eruit zagen in vorige eeuwen weten we niet, maar wel dat er toen al delen verloren gingen door bebouwing in Blankenberge en Zeebrugge. In de tweede helft van de 19e eeuw verscheen een eerste publicatie over de plantenrijkdom in de Fonteintjes: een excursieverslag van de Société Botanique (Crépin 1869) waarin letterlijk vermeld werd dat “les riches prairies reserrées entre les dunes et la digue sont les plus intéressantes de tout le littoral”. Op het einde van die eeuw werd op de oude graaf Jansdijk een spoorweg naar Knokke aangelegd. Ongetwijfeld veroorzaakte die heel wat verstoring, maar daar zijn geen details over beschikbaar. Vanaf de 20ste eeuw hebben we meer informatie, zij het niet altijd in positieve zin: als je alles wat er sindsdien gebeurd is op een rijtje zet, is het ronduit een wonder dat de Fonteintjes bewaard zijn gebleven.